Close-ups van breekbaarheid en verval (denk aan dor blad, bloemen na de bloei, roest en bladderend mensenwerk) vereeuwig ik op staal dat zelf roest, vergaat.

Close-ups van breekbaarheid en verval (denk aan dor blad, bloemen na de bloei, roest en bladderend mensenwerk) vereeuwig ik op staal dat zelf roest, vergaat.
Lans Stroeve heeft inmiddels twee dichtbundels gepubliceerd bij Uitgeverij De Arbeiderspers. Bibliofiele uitgaven verschenen bij Uitgeverij Vleugels. Ondertussen wordt er hard gewerkt aan een derde bundel voor De Arbeiderspers met een werkbeurs van Het Fonds voor de Letteren. Naast de poëzie blijft fotograferen, tekenen en schilderen belangrijk.
Ik presenteer twee projecten: Re-dress is een onderzoek naar de relatie tussen ‘de man’ en ‘de jurk’. Fotografisch onderzoek ik waarom mannen geen jurken dragen en wat er gebeurt als ze dit wel doen.
TRASH: ik fotografeer de afvalslingers die ik samen met wijkbewoners maak van het zwerfafval in de wijk als positief signaal naar de buurt.
Lida fotografeert op straat. Haar werk, veelal in zwart/wit, kenmerkt zich door een setting waarin de mens een kleine of grotere rol speelt. Maar altijd een onmisbare. Straatfotografie is elke keer opnieuw een avontuur, een zoektocht naar een beeld dat zich niet laat ensceneren
De foto’s van Fiet van de Vijsel uit de serie ‘verlangen naar…’ lijken op landschappen maar zijn het niet echt, het zijn verbeeldingen van herinnerde kunstwerken.
Mijn prints zijn digitale bewerkingen van (een deel van) een foto. Deze prints varieren uiteindelijk van abstract tot min of meer figuratief.
Oorspronkelijk bedoeld als voorbereiding voor een schilderij, is het maken van prints een eigen leven gaan leiden. Streven naar een eigen, herkenbare stijl zie ik als een beperking van mijn mogelijkheden.